اینکه میگن خوش قلب باشین نون دلتونو میخورین همش چرته.
شاید ۳۰ درصد اونچه خوب هستین هم بهتون نرسه.
تو یه مکان و زمان دیگه شاید این نکته و سبک زندگی بدرد میخورد . نه تو زمان و مکان ما.
اینجا باید چیز لیس دور خودت جمع کنی فقط هر چقد بیشتر خوشبخت تری.
خوش قلبی تو رو میکشه.
اون دختره که تو خواب دیدم یکی از بچه هاز دبیرستان مون بود کا واقعا دبیرستان خوبی بود.
تو المپیاد مدال نقره گرفت اون سال.
بشدت مهربونه.
و پرتلاش.
و سفید و بور.
و هیچ بدی ازش ندیدم.
همیشه خونگرم و باحال.
الان از طریق اینستا ارتباط داریم.
و تو یکی از بهترین دانشگاها در حال درس خوندنه
دیشب یه خواب خوب دیدم و با یه حس خوب از خواب بیدار شدم.
من و هم اتاقیم و یکی از بچه های دبیرستان تو یه جای دانشگاه طور دخترونه بودیم و جشن فارغ تحصیلی دانشگاه بود.
اصل مطلب همون دختر بود.
خیلی وقته ندیدمش. با قد کوتاه. یکم تپل طورو با اون چشمای روشن و مژه های پر ردیف برگشته ش که همین الان یادم افتاد چشماش روشن نیست و انعکاس نور از مژه های بورش تو چشمش باعث میشخ روشن دیده بشه.
خلاصه این دختر بشدت نازه و اگه پسر بودم حتما میگرفتمش.
خیلی وقته همو ندیدیم
تو خواب کنار هم نشسته بودیم و من حواسم نبود.جشن بود و یه کیک بزرگ برامون گرفته بودن.
یه لحظه دیدمش گفتم عه زهرا اینجایی؟
گفت عه سلام.
بعدش یجور دخترونه بغلش کردم گفتم دلم برات تنگ شدا بود ا دختر!
گفتش منم تمینطور. جدی میگم.
گفتم منم جدی میگم. و همو بغل کردیم.
آخی.
بعدش دیگه هیاهوی جشن بود و گفتن و خندیدن.
و هم اتاقیم و این با هم گرم گرفته بودن.
ممکنه بخاطر همین باشه. دختر ی مث من تو ۱۶ سالگی باید فک کنه که باید عاشق یه پیر مرد چسخول بشه و حس کنه هرچی داره باید به پای عشق عن آقا بده.
آسیب های دوره کودکی من جوریه که چندتاش تا الان یادم میاد و اذیتم میکنه.
مثلا پدر من یه آدم گوه اخلاق بود که معلوم نبود با خودش چند چنده. با روابط اجتماعی داغون.تو یه خونه کوچیک بودیم و اینقدر پور نداشتیم که من همیشه عذاب وجدان داشتم بخاطر پول خرج کرون های ساده. فکرشو بکن. یه بچه بودم فقط. من یه ست خط کش صورتی خیلی ناز داشتم و مث چشمام مراقبش بودم. حدود ۱۳ ۱۴ سالم بود که تو یه بحث خیلی ساده برداشتش و پرتش کرد تو دیوار و شکست.
اون لحظه همه وجودم تی کشید. قلبم درد گرفت.
واکنش مادرم هم در حد :/ بود. کلا ما رو آدم حساب نمیکرد.
اصولا آدم نباید تو همچین خونه ای شاد بزرگ بشه.
نکته بعدی درباره کارتون های دیزنی بود که میخواستم بگگ. دوران بچگی من اینطوری طی شد که مادرش کلا یا سرکار بود یا تو آشپز خونه اندک وقتی هم میچسبید به بابام و یا حرف میزدن یا دعوا یا نمیدونم چیزای دیگه.
ولی وقتی مادرم برا گذروندن با ما میذاشت صفر بود . صفر به معنای واقعی. هرگز من احساس راحتی با مادرم نکردم و اخلاقش یه جوریه که سخت میتونه بقیه رو درک کنه بیشتر درگیر زندگی خودشه. نمیگیره منظور و درخواست طرف مقابل رو متاسفانه. حالا شما این رو اضافه کنید به کارتون هایی که تنها همدم ما تو بچگی بودن. اکثرا کارتون های دیزنی. ما تقریبا هر روز چندین کارتون میدیدیم. سی دی هاشون رو برامون میگرفتن و ما هم خیلی شاد و سرخوش از اینکه زندگی لاکچری (مزخرف) مون طوری هس که کلی سی دی دیزنی و دستگاا پخشش رو داریم. ما تو بچگی حس میکردیم این خیلی خوبه.
ایده اصلی این فیلمای دیزنی که ما هر روز چندتاش رو تو مغزمون میریختیم.( و تمام چیزی کا از زندگی می آموختیم از همینا بود. چون کس دیگه ای نه بامون یاد میداد نا باهامون طر و کله میزد) درباره عشق و خوب بودن هست اکثرا . اگر تو آدم ساده و احمق حتی و خوب! باشی د آخر شده آسمون به زمین بپویونده کارت درست میشه. تو عاشق یکی بشو و فداکاری کن آخرش اون هم خوب میشه و همچی با خوبی و خوشی تموم میشه. درصورتی که تو زندگی مون و تو این دنیا ساده و احمق بودن و اینکا به هر کی اعتماد کنی اصلا درست نیست. و به معنی آدم خوب بودن نیس. تو زندگی عملا عشق هیچ امتیازی نیس و هیچ ارزشی نداره تنها چیزی که ارزش داره کار و تلاش و هوش و پتشکار و پول که ریشه خوشبختی هستش مهمه.
و اینگونه شما میتونین برینین به زندگی فرزندان.
من بعد از تو دختر قوی و شادی خواهم شد. و هستم تا حدود زیادی.
برای من این موند که تجربه م زیاد شد . بیا برو این تو
خاطراتی که از گذشته با تو تعریف میکنن یجوریه که انگار خیلی خوش گذشته حتی اگه اینطور نباشه.
البته وقتی که همو چند ماا یبار میبینید.
تو موقعیت هایی که فضا بی نمک میشه به سمت بامزه میبرن و کنترل فضا رو با تو دست میگیرن.
