کسی چه میدونه

شاید قاتلی که معشوقش رو کشت وهمه  تحقیرش کردن و میخواستن سر به تنش نباشه؛ شاید یه روز اومده که اون قاتل قبل ازین که قاتل بشه

میخواسته معشوقش رو ترک کنه. در واقع اون دختر رو. بعد نگاه کرده دیده ؛ که اون دختر واقعا یه فرشته س. ازون آدماس که بی نهایت خوبن. مهربونن. و انگار همه رو بیاد دارن بجز خودشون. انگار حواسشون به همه هست بجز خودشون. مراقب همه هستن. مراقبن کسی دلش نشکنه. کسی اذیت نشه. ولی خودشون خیلی اذیت میشن. خودشون شب های زیادی رو با گریه سر میکنن که به هیچ جا نرسیدن. خودشون به اندازه کافی سکسی نیستن؛چون نه زیاد سرشون تو مدلینگ بوده نه زیاد با دخترای خیلی سکسی که اغلب خودخواهن رابطه خوبی داشته. ازون آدما که چراغ خاموش حواسش به همه هست.

قاتل میبینه دختر هیچکسی رو نداره. هیچکس نیست.تنها ی تنهاست علارغم ذات خوبی که داره. دختر فقط قاتل رو داشت. بی نهایت بهش واسته بود. قاتل براش نقش پدر و برادر و شوهر و دوست پسر و همه چی رو داشت. و همه وقت دختر صرف خوشحال و راضی نگه داشتن اون قاتل هدر میشد. یا صرف رویاپردازیاش با اون قاتل.

قاتل میخواست ترکش کنه. نمیتونست واقعا ادامه بده. حالا یا دختر به اندازه کافی خوب نبود یا نمیدونم چی.

نتونست اینکارو بکنه. نتونست تنهاش بذاره. و نمیشد باهاش بمونه. فکر کرد و دید اگه بکشدش دختر تو اوج روز های خوبش به اون دنیا میره. تو اوج خاطرات و زندگی با اون قاتل که همه چیزش بود.

اگه ترکش کنه دختر باید روز ها زجر و گریه؛ عذاب و عادت به نبودنش و تحمل کنه حتی ممکنه کارش به جنون برسه. باید اینا رو تحمل کنه. حتما لاغر و اعصاب ضعیف میشه و نایی برا ادامه زندگی نداره و کسی رو هم نداره. و آخر هم معلوم نیست ازین همه لجن بتونه خودشو بکشه بیرون.

تصمیم گرفت کبوترش رو پرش بده.

..